شاخه ای از علم اقتصاد است که در مورد کاربرد اصول اقتصادی در مسائل مهندسی بحث میکند و مجموعه ای است از تکنیکهای ریاضی، برای ساده کردن مقایسه اقتصادی پروژه ها و یا به عبارت ساده تر، اقتصاد مهندسی ابزار تصمیم گیری برای انتخاب اقتصادی ترین پروژه هاست.
در سال 1887 کتابی تحت عنوان نظریه اقتصادی محل راه آهن ها توسط آرتور م. ولینگتن به چاپ رسید و در آن مهندسین را تشویق به بررسی های اقتصادی پروژه های صنعتی نمود. در سال 1920 کتابی تحت عنوان مهندسی مالی بوسیله ا. بی. گلدمن و در سال 1923 کتاب دیگری به نام اقتصاد مهندسی توسط جی. سی. ال. فیش منتشر شد؛ که در آن ها سعی شد تا به کمک مدل های ریاضی، پروژه ها به صورت مدل های سرمایه گذاری فرموله شوند.
در سال 1930 کتابی تحت عنوان مبانی اقتصاد مهندسی توسط پروفسور اوژن ال. گرانت به چاپ رسید. کتاب او اولین کتابی بود که پارامترهای اقتصادی را شناسایی و تکنیک های کمی اقتصادی را ارائه نمود. او از مقایسه اقتصادی بین چند طرح سخن گفت و اقتصاد مهندسی را معرغی نمود. به همین دلیل او را بنیانگذار علم اقتصاد مهندسی می نامند.
امروزه این علم وسعت کاملی یافته، کتاب های متعددی در این زمینه انتشار یافته، در تکنیک های قدیمی بازنگری شده و تکنیک های جدید و پیشرفته ای خصوصا در زمینه آنالیز حساسیت، مخاطره (شرایط عدم اطمینان یا ریسک) و تورم ارائه شده است.