بیانگر توافق دوجانبه یا چندجانبه میان طرفین است. این نوع سند برای بیان همگرایی اراده های طرفین و توافق مقامات اجرایی ۲ کشور به منظور افزایش همکاری در زمینه های مختلف اقتصادی، فرهنگی، بازرگانی، فنی و دیگر موارد به کار میرود. یادداشت تفاهم اغلب در مواردی کارایی دارد که طرفین قصد ایجاد تعهدات حقوقی را ندارند یا در موقعیتی نیستند که بتوانند تعهد حقوقی الزامآوری ایجاد نمایند و صرفاً میخواهند سندی را که به امضا رساندهاند، برنامهریزی برای مذاکرات آینده باشند یا نحوه اجرای یک توافق دیگر را مشخص میکند. یادداشت تفاهم یک آلترناتیو رسمی تر از موافقتنامه های نزاکتی است.
تفاهم نامه (Letter of Understanding)
