سرمایه در گردش به زبان ساده، میزان واقعی دارایی‌های نقد یا نزدیک به نقد یک سازمان است. چیزی که هزینه‌ها و نیازهای روزمره یک شرکت را تامین می‌کند و پولی است که مدیر شرکت با آن شرکت را میگرداند. سرمایه در گردش، معیاری مرسوم در ارزیابی جریان مالی و بهره وری و سلامت کلی کسب‌و‌کار به‌حساب می آید، چراکه در مفهوم سرمایه در گردش، چنین مواردی نهفته است: وجه نقد شرکت، حساب‌های دریافتنی، حساب‌های پرداختنی، میزان بدهی سالانه و دیگر حساب‌های کوتاه‌مدت. سرمایه در گردش مثبت به این معناست که شرکت می‌تواند بدهی‌های کوتاه‌مدت خود را دراسرع‌وقت بپردازد؛ سرمایه در گردش منفی نیز حاکی از ناتوانی شرکت در پرداخت دیون کوتاه‌مدت است.
از جمله مواردی که در سرمایه در گردش را شامل میشوند میتوان به حقوق و دستمزد پرسنل(به عنوان مثال به مدت یک ماه)، تامین مواد اولیه تولید از داخل (به عنوان مثال به مدت یک هفته)، تامین مواد اولیه تولید از خارج (به عنوان مثال به مدت دو ماه)، موجودی کالای در جریان ساخت (به عنوان مثال به مدت یک روز) اشاره کرد.